Hazırlayan: Sven Schimschar, Thomas Boermans,
David Kretschmer, Markus Offermann, Ashok John

Binalarda Enerji Performansı Yönetmeliği (EPBD) bağlamında maliyet etkinliğe yönelik karşılaştırmalı metodolojinin uygulanması...

5. İklim Koruma hedeflerine göre U-Değerleri

30 Eylül 2015’te, Türkiye Cumhuriyeti resmi olarak UNFCCC’ye Niyet Edilen Ulusal Katkı beyanını (INDC) sunmuştur. Bu Niyet Edilen Ulusal Katkı beyanı (INDC) 2030’a dek mevcut şartların sürdürülmesi (Business as Usual: BAU) durumunda oluşacak sera gazı emisyonunu %21’e kadar azaltmaya yönelik bir iklim koruma hedefini tanımlar. “Binalar ve Kentsel Dönüşüm” ile ilgili olarak Niyet Edilen Ulusal Katkı beyanı (INDC), şu plan ve politikaların uygulanacağını ifade eder:

• Yeni yapılan konut ve hizmet binalarının Binalarda Enerji Performans Yönetmeliği’ne uygun, enerji etkin olarak inşa edilmesi,
• Yeni ve mevcut binaların Enerji Kimlik Belgesi oluşturularak enerji tüketimlerinin ve sera gazı emisyonlarının kontrol altında tutulması ve metrekare tüketimlerinin yıllara bağlı olarak azaltılması,
• Yeni ve mevcut binalarda uygulanacak olan birincil enerji kaynaklarının tüketimini azaltan tasarım, teknolojik cihazlar, yapı malzemeleri, yenilenebilir enerji kaynaklarının kullanımının teşvik kanallarının geliştirilmesi (kredi, vergi azaltımı, vb),
• Yeşil Bina, pasif enerji, sıfır enerjili ev tasarımlarının yaygınlaştırılarak, enerji ihtiyacının minimuma indirilerek, enerjinin tüketildiği yerde üretilmesinin sağlanması. 

Özellikle ilk planın Binalarda Enerji Performans Yönetmeliği (EPBD) ile açık bir bağlantısı vardır. Binalarda Enerji Performans Yönetmeliği’ne göre yeni binalara yönelik Enerji Verimliliği gereksinimleri tüm yeni binalara yönelik maliyet etkinlik gereksinimleridir. Bu nedenle aşağıdaki paragraflar, hesaplanmış maliyet etkinlik standartlarının Niyet Edilen Ulusal Katkı beyanında (INDC) tanımlanan iklim koruma hedefini nasıl desteklediğini göstererek arada kalan farkı işaret eder. Bölüm 4’e göre hesaplanan maliyet etkinlik standartları uygulanarak yaklaşık %14 enerji tasarrufu azalması elde edilebilir. Fosil yakıtlar için Hükümetlerarası İklim Değişimi Paneli (IPCC) standart emisyon faktörlerini, elektrik için emisyon faktörü olarak 0.55 kg CO2e/kWh değerini kullanarak ve emisyon faktörlerinin 2030’a kadar sabit olduğunu farz edersek, bu enerji tasarrufu potansiyeli 2030’a kadar %~12’lik bir emisyon azaltım potansiyeline karşılık gelecektir. Uygulanan emisyon faktörleri aşağıdaki tabloda listelenmiştir.

Talep tarafında enerji verimliliği önlemlerine odaklanılarak hedeflenen %21’lik düşüşe ulaşmak amacıyla geri kalan %~9’luk açığı kapatmak için, kombine bir şekilde yenileme oranının artması ve daha da iyileştirilmiş U-değerleri gereklidir. Olası bir çözüm olarak, günümüzde %0.45 olan iyileştirme oranı (Elsland ve meslektaşları, 2014) %1’e getirilmeli ve 2030 yılı itibariyle %2 olacak şekilde doğrusal biçimde arttırılmalıdır.

Bu artım 2015-2030 dönemi için %1.5’lik bir ortalama yenileme oranına karşılık gelmektedir. Buna ilave olarak, hesaplanan maliyet etkin U-değerlerinin yeni binalar için ortalama %11 ve tadil edilecek olan mevcut binalar için ise ortalama %10 olmak üzere daha da iyileştirilmesi gereklidir. Ayrıca, şu anda yeni binalarda 0.1 W/(m2.K) ve mevcut binalarda 0.15 W/(m2.K) olan ısı köprüsü faktörlerinin sırasıyla 0.05 W/(m2.K) ve 0.1 W/(m2.K)’ya indirilmesi gereklidir. Hali hazırda ısı köprüsü faktörlerinde yapılacak olan bu iyileştirme, sıcak bölgelerde emisyon azaltım hedeflerine ulaşmak için yeterli olabilir. Daha yüksek standartlara ulaşmak için bir örnek aşağıdaki tablolarda sunulmuştur.

Bu raporda yer alan tablo, şekil ve diğer ayrıntılara e-dergi üzerinden ulaşmak için lütfen tıklayınız...