Onların deyimi ile izolacıların kimi kağıt oyunları ile vakit öldürürken kimisi de kafa kafaya vermiş koyu bir sohbete dalmıştı. Kendimizi tanıttığımızda etrafımızda bir ilgi yumağı oluşturuverdiler Senelerini yalıtım işçiliği yaparak geçiren insanlar sanki bu anı beklemişlerdi.

içlerinden 15 yıllık izolasyoncu olduğunu söyleyen Halit Gülde-reli "Çatı izolasyonu, tecrit işlerini yapıyoruz. Bunca senedir binalardan tutun fabrikalara kadar çok yerde çalıştım. Malzemeler sürekli gelişiyor Ama bunların da 1 sınıfı var 2. sınıfı var Kalite kalite yani." diyerek söze girdi. Söz kaliteye gelince sorduk. Tesisattaki borular için PVC kaplama malzemeleri kullanıyorlar mı? Yine 15 yıllık usta Ahmet Öz cevap verdi: "Biz kullanıyoruz. Görünüş olarak çok güzel, kolay uygulanıyor Ancak ek yerlerdeki pimlerin daha iyi olması lazım. Bazen ufak tefek sorunlar çıkarıyor "

Ustaları konuşturmak kolay değildi. Üslup olarak tahrik etmemize rağmen hepsinin sözbirliği etmiş gibi verdikleri yanıt oldukça anlamlıydı. "Abi yapılan işin iyi olup olmamasının sadece tek suçlusu yoktur Yani malzeme kötü veya işçilik kötü diyemeyiz. Eğer siz sonuç almak istiyorsanız iyi malzeme ve iyi işçiliğe önem vermelisiniz. İşçilik kötüyse, malzemeden çalıyorsanız o iş netice vermez. Üç ay sonra tekrar gitmek zorunda kalırsınız" Ne güzel ustalarımız bu gerçeği ne yalın ifade ediyorlar

Çaylarımızı içerken sohbetimiz sürüyor Ustalar iş sahibinin kalıcı iş istiyorsa malzemeyi ve iuy-gulamacıyı iyi seçmesi gerektiğini. Ama bu günkü ortamda herkesin kestirme yola kaçtığını anlatıyorlar Söz sırası ücretlere geliyor Hiçbirisi memnun değil ve giderek daha az iş olduğunu ve geleceği iyi görmediklerini söylüyor Bu arada masamıza Hayrettin Aydoğan isimli bir usta oturuyor Hayrettin usta daha konuşkan. 0 da 15 yılını bu fşe vermiş.

"Bir ara ustalık belgesi ortaya atıldı" diyor "Usta olana belge verelim dediler Ama ne olduysa kimileri bunu engelledi. Tesisatçılar bu işi kabul etmedi. Biz izo-lacıyız. Tesisatçı kendi işini yapmalı. Biz kendi işimizi. Ama bizim bir birliğimiz olmadığı için sesimizi çıkaramıyoruz, işi bilmeyenlerin yaptığı kötü uygulamaların faturası bize izolacılara çıkıyor "

Kontrol yapan makina mühendislerinin çoğunun işi bildiğini söylüyorlar Eksik malzeme kullanan sahtekarların işi kitabına uydurduğunu kısa sürede bu adamların zengin olduğunu ama mesleğe ihanet ettiklerini söylüyor Tümü söz birliği etmişçesine. Hırsızlar kendi cebini doldururken olan bize oluyor, iş sahibine oluyor, diyorlar Eğer birlikleri olsa bunu acıkca dile getirecekler Ama şimdi kimse adıyla söylemiyor Kötü işçilik nasıl oluyor diye soruyoruz. Halit cevap veriyor "Diyelim ki ben şurada çalışıyorum. Yanımda da birisi bana yardım ediyor işi görüyor, öğrendiğini sanıyor iki gün sonra da ben bu işi yaparım diye iş alıyor Usta tutup iş yapmaya kalkıyor Adama soran yok. Yahu bu işi kaç senedir yapıyorsun. Ne yaptın diye. Tabii neticede yaptığı iş değil. Bunun önüne geçilmesi lazım ama kim yapacak?" Hayrettin söze giriyor "Abi işte bu ustalık belgesi o yüzden çok iyi olaçaktı. Yarın için de bunun tekrar edilmesini isteriz. Siz de dergi olarak bunu dile getirirseniz iyi olur" diyor

iş güvenliği, sigorta, sağlık önlemleri hepsini konuşuyoruz, dertliler ama çözüm için umutları yok. Böyle gider abi diyorlar Yalıtım dergisi olarak sektörün sesi olduğumuzu, sadece üreticilere, satıcılara değil, ustalara da yer vereceğimizi. Yalıtımın ülkemizde yerleşmesinde onların da emeği olduğunu dile getiriyoruz. Kahvehane sohbetimiz şunu öğretiyor Ustalara yönelik hiçbir eğitim çalışması yok. Sorunları var ama çözüm için birlikleri yok. Kim usta belli değil. Allaha emanet çalışıyorlar iş güvenlikleri yok. Toz yuttuklarını biliyorlar Önlem almıyor, alınmasını talep dahi edemiyorlar Sözün özü, ustalar sahipsiz. Sektörümüzün Avrupa çapındaki öncü firmalarını bu konuya sahip çıkmaya, eğitime önem vermeye (sadece satıcı, mühendislerini değil) işçileri de eğitmeye çağırıyoruz. Netici-de bu insanların senelerini bu işe veren ustaların da bu ilgiyi fazlasıyla hak ettiğine inanıyoruz.