Yalıtım Dergisi 94. Sayı (Ocak 2012)

44 YALITIM • OCAK 2012 malarımızda hafif prefabrike çelik binalar, konutlar, hatta ilaç fabrikası vardı. A’dan Z’ye tüm projeleri kendi bünyemizde çizip, uygulamaları ger- çekleştirdik ve bu süreçte kendimi mesleki açıdan geliştirme olanağı buldum. Mimarlıkta her gün yeni bir bilgi öğrenmiyorsanız zamanınızı boşa yitirdiniz demektir.” Her zaman yeni gelişmeleri araştırdım “Mesleğimi çok sevdiğim için sürekli araştırma içindeydim. O dönemler, bir inşaat mühendisi arkadaşımla beraber yeni yapı tek- nolojilerinden biri olan lift-slab (döşeme kaldırma) yöntemini araştı- rıyorduk. Lift-slab yöntemi, sektörde bulunan herkesin yakından bildiği, Almanya’daki BMW binasının yapıl- dığı yöntemdi. Araştırmasını yaptı- ğımız sistemin Bulgaristan’da çok farklı şekilde uygulandığını öğrendik. Sistemi geliştiren ve Bulgaristan’daki Bilimsel ve Teknik Araştırma Kuru- munun yöneticisi olan Prof. H. Grec- helniyev tarafından Bulgaristan’a davet edildik. Bu seyahatimizle sis- temi çok yakından inceleme fırsatı yakaladık. Sistemin esası, çok büyük kapasiteli vinçler kullanmak yerine çok sayıda çok küçük kapasiteli vinç kullanılması şeklindeydi. Almanya’da yapılan BMW binasında bir çekir- dek mekanizma ve üzerine büyük vinç koyularak yapılmıştı. Ancak Bulgaristan’daki Packet Type Lift Slab adı verilen sistemde, her kolo- nun üzerine konulan basit motorlu kaldıraçların, merkeze konumlandı- rılan hidrolik mekanizmaya bağlanıp tek bir merkezden kontrol edilmesi sağlanmıştı. Bu sistemi çok iyi öğren- meye çalıştık ve sistemi tüm detay- larıyla açıklayan bir kitap hazırladık. İnşaat Mühendisleri Odası’nın 9. Kongresi’nde Packet Type Lift Slab Sistemi ile ilgili bir sunum yaptım. Sunum bittikten sonra gelen sorular- dan, sistemin anlaşılmadığını gördük. Sistem çok basitti ancak kimse anla- mamıştı. Çünkü sektördeki çoğu kişi geleneksel yöntemler dışındaki bir yönteme sıcak bakmıyordu.” “Daha sonra şişirme kabuk sistem- leriyle ilgili bir teknolojiyi araştırmaya başladık. Bu araştırmamızda da çok çalıştık, çok araştırdık ve bu tekno- loji için de bir kitapçık hazırladık. Bu projeyi, firmamızın Genel Müdürlü- ğüne sundum ve çok beğenildi ancak daha sonra proje rafa kaldırıldı. Yapı Endüstri Merkezi’nde de bir sunum yaptım ve sistemin uygulanabilirliği konusunda çok fazla eleştiri aldım. Sistemi elimden geldiğince ayrıntılı olarak anlatmaya çalıştım ancak, sis- tem birçok katılımcı tarafından yete- rince anlaşılamadı. Sistem aslında çok basitti. Yere bir sentetik örtü serip üzerine uzayabilen donatı yerleştiri- yorsunuz ve betonu döküyorsunuz. Döktüğünüz betonun üzerine tekrar bir örtü serip alttaki örtünün altından şişirmeye başlıyorsunuz. Bu sistemle 36 metre çapında betonarme kabuk inşa edilebiliyor. Bu konuda beni des- tekleyen hocalarım Prof. Mete Tapan ve Prof. Yıldız Sey’e teşekkür ediyo- rum. Ancak hiç kimse bu yeni sis- temle ilgilenmedi, patent alınabilirdi ancak alınmadı. Daha sonra katıldı- ğımız Bolu Spor Tesisleri ihalesini bu sisteme karşı kaybettik. İhaleyi alan Yenigün firması sahibi Mithat Yeni- gün ile tanıştım ve Bolu’da sistemin tüm uygulama aşamalarını izleme fırsatım oldu.” Onduline Avrasya... “1990 yılının başlarından itibaren Türkiye’de kriz dönemi başladı. Buna rağmen yoğun bir şekilde çalışıyor- duk. O dönemde tütün üreticileri, tütün kurutma yapılarında kullanıla- bilecek en uygun malzemenin Ondu- line olduğu keşfetmişti. Bunun üze- rine Philip Morris, Reynolds gibi bir- çok firmanın tütün kurutma yapılarını Onduline ile kapladık, yeni projeler geliştirdik ve inşa ettik. O dönemde işimiz olmasına rağmen sektörün çok kötü hale gelmesi firmamızı da etki- ledi ve 1994 yılında firmamız Ofic Group’a satıldı. Firma satıldıktan sonra yeni genel müdürümüz Albert Costi herkesle tek tek görüşerek kim- senin mağdur edilmeyeceğini bildirdi. Yeni firma artık inşaat yapmayacaktı fakat teknik bir kadroya ihtiyaç duyul- duğu için benim de dahil olduğum üç kişi seçildi ve yeni firmada çalışmaya başladık. Onduline Avrasya adını alan yeni firma Maslak’ta, elektrik ve havalandırma tesisatı olmayan, zemini yapılmamış ve daha birçok eksiği olan bir ofis kiraladı. Uygulama için aldığımız tekliflerden hiçbirinin işi 2,5 aydan önce bitiremeyeceği anlaşılınca işi kendimiz yapmaya karar verdik ve bir ay gibi kısa bir portre & röportaj